Master Eğitimi değil...Hayat Eğitimidir bu . . .

  2009 yılında...nisan ayıydı..çok mutluydum..sınava gelicektim master için.... Ankaraya.....İlk kez o zaman gelmiştim Türkiye`ye..açıkçası çok sıkılmıştım..çok korkuyordum...ne yapacağım?...nasıl olucak?

kazanacakmıyım??? beni neler bekliyor??? hep bu sorularla geriye dönmüştüm...Bakü`ye.., mezunyet defilesine hazırlanıyordum Azerbaycan Devlet Ressamlık Akademisinde...ve 2009 yılının haziran ayında başarıyla savundum ve lisans eğitimimi bitirdim..Sonra yine Türkiye`ye geldim..dil ve yetenek sınavları vardı....bu kez daha çok kaldım..1 ay :) (benim için çok büyük bir süre idi....) ve..nihayet Gazi Üniversitesi`ni kazandım..ve egitime başladım...ama bu arada neler oldu??..nasıl oldu ben Türkiye`yi tercih ettim??? söyleyeyim...Orhan Cebrailoglu....sayesinde...Ama o Konya`da idi..ben master eğitimine başladım sanıyordum...meğerse onun yanında hayat eğitimi dersleri de almışım...Bu iki senede ben çok şey öğrendim..Konya-Ankara gibi şehirlerde eğitim aldım..Tasavvuf hakında az çok bilgiler edindim..2010 yılında ise Yıldırım Mayruk atölyesinde çalışarak...onlardan da çok şey öğrendim...Ustam Barbaros Şansal`ada teşekkürler...Konya`da Orhan Cebrailoğlu atölyesinin tozunu da yuttum bu 2 yılda...çalıştım..çalıştım..ve yine çalıştım...içimde olan yağlıboya hevesini giderdim...çok şey öğrendim yaa...."boş tuvalde birden iki çizgi ile insan figürünün nasıl oluştuğunu"..."güzel resim çıkınca çay dökelim...morelim bozuldu" kelimesi..... "Hocam sayenizde yapıyoruz dediklerinde-Hocanın zaten öyle diyesiniz diye söylüyorum" demesi...."aaa...çok çok güzel olmuş ama tümünü sağa kaydır" ..... "Mine ablanın türk kahvesi yapması"....yaa...o kadar anılarım varki....o kadar çokki yazarsam....buraya yerleşmiyecek...Ben bunları unutmayacağım......

  En son aylarımda da tezimin başına geçip sıkıca çalıştım..yardım eden her kese çok teşşekkür ederekten..bitirdim.. 28 aralık 2011`de savunmaya girdim..ve bitti......Dün ise tüm ilişkilerimi kestim üniversiteyle....bir tek üniversiteden bana öğrenci kimliğim ve martda alacağım diplomam kaldı...ve birde "Gazili olmak ayrıcalıktır" deyimi...

  Güzel günlerdi ama...çok çok güzel...Bizim dilimiz Azerbaycan türkcesi olduğu için..tabii ki bir takım farklılıklar var...bununlada ilgili çok komik anılarım vardır..İlk geldiğimde "evet" ve "hayır" keslimesi dışında konuşmamağı tercih ediyordum...ama şimdi...:) belli yani....

  Evet...şimdi ben bu iki eğitimde emeği olan her kese tek - tek teşekkür ediyorum......

Orhan CEBRAİLOGLU- sana teşekkürüm sonsuzdur...senden çok şey öğrendim...iyiki hayatımda senin gibi bir insan vardır...her konuda hep yardım ettin ve yol gösterdin...Seni çok seviyorum......

 İsimlerini yazacak o kadar insan varki...inanın yazsam blogda boş yer kalmıyacak..zaten bazılarını araya bildim...arayamadıklarıma da yine teşekkürler.........

  Ben sizleri hiç bir zaman unutmayacağım....ve beni de unutmayın....anlatacağım veya tam tersi anlatamayacağım o kadar sözler varki.... doluyum...anlatırım günün birinde.......... gidiyorum yarın...

HER KESE MUTLU, NEŞE ve SAĞLIK DOLU GÜNLER DİLEĞİYLE.....HOŞÇAKALIN.. 

P.S. gözyaşlarınızı silin...bende sildim :)

Sizin... HAVER.. X`HAVER... ❤